วันพฤหัสบดีที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2559

นี่หรือนิพพาน ครั้งที่ 10 สุญญตาธรรม



2559-07-11 นี่หรือนิพพาน ครั้งที่ 10
สุญญตาธรรม
วันนี้ เป็นวันที่ 11 กรกฎาคม 2559 สัตว์โลกทั้งหลายที่เกิดมาบนโลกใบนี้ ล้วนต้องพบชะตากรรมอันเดียวกัน มีเกิด มีตาย เป็นวัฏฏะจักรหมุนวน ไม่มีสิ้นสุดเลย ลูกรักทั้งหลาย สิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้น ล้วนแล้วไม่มีอะไรแน่นอนเลย ล้วนตั้งอยู่บนความไม่แน่นอน ชีวิตของเราก็ดี ชีวิตของคนๆ อื่นก็ดี ล้วนตั้งอยู่บนความไม่แน่นอน สิ่งต่างๆ ที่ลูกได้เห็นมา และต่อไปในภายหน้าที่จะได้เห็น ก็จะละม้ายคล้ายคลึงกัน ล้วนตั้งอยู่บนความไม่แน่นอน อะไรอะไรก็ล้วนไม่แน่นอน
สิ่งต่างๆ ล้วนหมุนไป ขับเคลื่อนไป ครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่มีอะไรที่หยุดอยู่กับที่เลย หมุนไป ผ่านไป เวียนไป และก็เกิดขึ้นมาใหม่ และก็เวียนไป หมุนไป ผ่านไป ซ้ำแล้วซ้ำเล่า สิ่งต่างๆ ล้วนไม่มีอะไรเลย ที่เราจะเข้าไปมั่นหมายเอาไว้ได้ ไม่สามารถที่จะดึงไว้ได้ หรือยุดยั้งเอาไว้ได้เลย สรรพสิ่งล้วนเคลื่อนตัวของมันเองไป เปลี่ยนไป หมุนไป ผ่านไป แล้วก็เกิดขึ้นอีก แล้วก็หมุนไป เวียนไป ผ่านไป ตามธรรมดา ไม่มีอะไรเที่ยงแท้เลย หมายมั่นเอาไว้ไม่ได้เลย มั่นหมายไว้มันก็จะพลาดหวัง ผิดหวัง ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อะไรอะไร ก็ไม่อาจเหนี่ยวรั้งไว้ได้ มันมีการเคลื่อนตัวของมันเองไป เป็นธรรมดาอยู่แล้ว
สิ่งต่างๆ ล้วนนำมาซึ่งทุกข์ ทุกข์ที่เกิดจากการเข้าไปพอใจ ไม่พอใจ ในสิ่งต่างๆ ทุกข์ที่เกิดจาก ความยินดี และยินร้าย ที่เราเข้าไปให้ความสำคัญกับสิ่งต่างๆ ล้วนนำมาซึ่งทุกข์ทั้งสิ้น ตัวเราก็ดี ตัวของคนอื่นๆ ก็ดี ล้วนแล้วต้องพบชะตากรรมอันเดียวกัน ไม่อาจจะหลีกหนีไปได้เลย การมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ เป็นชีวิตที่ทุกคนก็จะต้องเจอ ดีใจ เสียใจ หัวเราะ ร้องไห้ สมหวัง พลาดหวัง ล้วนมีอยู่ในทุกผู้ทุกคน ความเจ็บความป่วย ความพลัดพราก ความเศร้าโศก ล้วนมีอยู่ในทุกผู้ทุกคน ไม่อาจหลีกหนีไปได้เลย
เมื่อวันใดชีวิตจบลง ความตายเยือนมาถึง ทุกสิ่งทุกอย่างก็จบลง จบลงไปอีกช่วงหนึ่งของชีวิต แล้วก็เวียนเกิดมาใหม่ แล้วก็ใช้ชีวิตอย่างนี้ อย่างนี้ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เป็นชีวิตที่เราไม่ได้เลือก เกิดมาแล้วไม่ได้เห็นแจ้งเห็นจริงของสิ่งทั้งหลายทั้งปวง ว่ามันเป็นไปอย่างนี้อย่างนี้ เกิดขึ้นแล้วอย่างนี้อย่างนี้ ใช้ชีวิตกันไป แล้วก็ตายกันไป ดีใจเสียใจ ผิดหวัง ร้องไห้ มีกัน ทุกๆ คนก็ต้องเจอ เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เลย
อะไรจะเป็นสิ่งที่จะทำให้เรา พ้นจากสิ่งเหล่านี้ได้ เราก็ต้องเข้าไปคิดพิจารณาดู หาความจริงแท้ให้เจอ ว่าเรานั้นเกิดมาทำอะไรกัน ตายไปแล้วได้อะไรติดตัวไปบ้าง
ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้ ล้วนคาดหวังอะไรไว้ไม่ได้เลย มีแต่ความผิดหวังร่ำไป ความสมหวังมีเพียงน้อยนิด ชีวิตว่างเปล่าจริงๆ ไม่มีอะไรเลย ที่เป็นแก่นสารของชีวิต ใช้ชีวิตกันไป เสียใจกันไป ไม่มีอะไรที่มันจะทำให้เรา พ้นจากสิ่งเหล่านี้ได้เลย อะไรเป็นเหตุเป็นปัจจัย ทำให้เกิดสิ่งเหล่านี้ขึ้น ทำให้เราต้องมาใช้ชีวิตอย่างนี้ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า อะไรคือต้นเหตุที่แท้จริง
สิ่งต่างๆ ล้วนหมุนไป เวียนไป แล้วก็ผ่านไป แล้วก็เกิดขึ้นมาใหม่ เป็นวัฏฏะจักรหมุนวน ไม่มีวันสิ้นสุด หาความสิ้นสุดไม่ได้ อะไรอะไรก็ล้วนเป็นสิ่งที่มั่นหมายเอาไว้ไม่ได้ มันเปลี่ยนแปลง แปรปรวน เกิดขึ้น ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ล้วนตั้งอยู่บนความไม่แน่นอน สิ่งที่คิดว่าแน่นอน ก็ตั้งอยู่บนความไม่แน่นอนเลย หวังไว้ไม่ได้เลย หวังสิ่งใดๆ ก็ล้วนแต่ต้องพบกับความผิดหวัง ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เป็นชีวิตที่ลูกรักทั้งหลายก็จะต้องเจอ ไม่อาจหลีกพ้นไปได้ ตราบใดที่เรายังมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ ทุกๆ คนก็จะต้องเจอ ไม่อาจหลีกพ้นไปได้ อะไรคือสิ่งที่จะทำให้เราพ้นจากสิ่งเหล่านี้ไปได้เล่า
ลูกรักทั้งหลาย เคยได้คิดกันบ้างมั้ย เคยได้ให้ความสำคัญกันบ้างมั้ย ว่าอะไรอะไร ก็ล้วนพลัดพรากจากเราไปทั้งสิ้นเลย คนที่เรารักก็ดี ทรัพย์สินเงินทองที่เรามีอยู่ก็ดี ที่เราหามาด้วยความเหน็ด ความเหนื่อย ความลำบากยากเข็ญ ทำมาหากินเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง เลี้ยงบริวาร สุดท้ายแล้วสิ่งเหล่านั้น ก็ต้องถูกกองไว้ยังโลกใบนี้ ไม่อาจติดตัวเราไปได้เลย ถึงอยากจะเอาไป มันก็เอาไปไม่ได้ มันจะต้องถูกกองไว้บนโลกใบนี้
ทุกสิ่งทุกอย่าง ล้วนไม่มีอะไรเป็นเรา เป็นของเราเลย แท้ที่จริงแล้ว มันเป็นแค่ภาพมายา เป็นสิ่งลวงตา ที่เราหลงเข้าไปไขว่คว้า เอามาเป็นเจ้าของ ทุ่มมันลงไป สร้างมันลงไป ขวนขวายมาเพื่อตน สุดท้ายแล้ว ก็เอาอะไรไปไม่ได้เลย ต้องกองทิ้งไว้ยังโลกใบนี้ ใครหนอจะมีปัญญาที่จะมองเห็นได้ มีน้อยคนนักที่จะมองเห็น ว่าสิ่งต่างๆ ล้วนไม่มีอะไรแน่นอนเลย ชีวิตก็ไม่แน่นอน ความเป็นอยู่ก็ไม่แน่นอน ฐานะก็ไม่แน่นอน แม้ลมหายใจของเรา ก็ยังไม่แน่นอนเลย นับประสาอะไรกับสิ่งที่มันอยู่นอกตัว มันจะเกิดความแน่นอนได้เล่า
ถ้าเราคาดหวังว่า สิ่งต่างๆ จะต้องเป็นอย่างนั้น อย่างนี้แล้วละก็ เราก็จะต้องพบกับความผิดหวัง ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เราไม่อาจจะปฏิเสธกันได้เลย ว่าสิ่งต่างๆ อย่าจากฉันไป อย่าเสื่อมสลายไป อย่าสูญสลายไป อย่าพลัดพรากจากเราไปเลย จงอยู่กับเรานานๆ มันเป็นไปไม่ได้เลย สิ่งเหล่านี้ล้วนนำมาซึ่งทุกข์ทั้งสิ้น มองหาความจริงแท้ให้เจอ ว่าสิ่งต่างๆ ล้วนพลัดพรากไปทั้งสิ้นเลย ไม่มีอะไรอยู่กับเรานานเลย มองมันให้เห็น ให้เห็นตามความเป็นจริง
เมื่อเราทั้งหลายเกิดกันมาแล้ว ก็ต้องใช้ชีวิตกันไป ยอมรับกันไป ให้ความช่วยเหลือเกื้อกูลซึ่งกันและกัน ไม่พูดจา ด่าว่า ทำร้าย ทำลายกัน ต้องเป็นผู้รู้จักให้อภัย ชีวิตถึงจะมีความสุขได้อย่างแท้จริง อย่าคิดว่าคนนั้นจะต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ เพราะเราไม่อาจที่จะไปเปลี่ยนอะไรอะไรได้ ทุกอย่างล้วนดำเนินไป หมุนไป เวียนไป ขับเคลื่อนไปด้วยตัวของมันเอง เราก็ต้องยอมรับความจริงตรงนี้ให้ได้ ถ้าเรายอมรับได้เราก็ไม่ทุกข์ ความทุกข์ใจย่อมไม่เกิดขึ้น เพราะเราเห็นความจริงแท้แล้ว ว่าสิ่งต่างๆ ทั้งหลายทั้งปวง ที่เราได้เห็นอยู่ก็ดี ได้ยินอยู่ก็ดี รู้ได้ก็ดี รู้ไม่ได้ก็ดี ล้วนดำเนินไปในทิศทางเดียวกันหมดเลย คือมีการเปลี่ยนแปลง แปรปรวน เสื่อมสลายลงไปทุกวันทุกวัน ไม่อาจตั้งอยู่ได้นานเลย กอดรัดเอาไว้ไม่ได้เลย แม้คนที่เรารัก ทรัพย์สินเงินทองที่เรามีอยู่ ชื่อเสียง เกียรติยศต่างๆ ล้วนเป็นไปในอัตตาเดียวกัน คือเสื่อมสลาย เสื่อมสูญไป โดยทั้งสิ้นทั้งนั้นเลย ไม่มีอะไรที่มันตั้งอยู่ได้ คงทนอยู่ได้ ที่มันอยู่กับเรานานเลย ไม่มี
สิ่งต่างๆ บนโลกใบนี้ มีการดำเนินไป ขับเคลื่อนไป ด้วยตัวของมันเอง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป แล้วก็เกิดขึ้นมาใหม่ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า หมุนเวียนกันไป ใช้ชีวิตกันไป ตายกันไป แล้วก็เกิดขึ้นมาใหม่ ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ชีวิตก็ยังเหมือนเดิม ไม่แตกต่างอะไรกันเลย มีแต่ความทุกข์ประดังเข้ามา คาดหวังก็ต้องผิดหวัง มีสมหวังก็มีผิดหวัง มีดีใจก็ต้องมีเสียใจ เป็นของคู่ ไม่พ้นจากของคู่ไปได้เลย
ชีวิตที่ลูกรักทั้งหลาย ใช้ชีวิตกันก็ให้มันมีค่า เกิดมาแล้วทั้งที ใช้ชีวิตให้มันมีค่า ต่อเพื่อนร่วมโลก ต่อสรรพสัตว์ทั้งหลาย ที่เป็นบริวารก็ดี แม้คนอื่นๆ ก็ดี ให้มีความรัก โอบอ้อมอารี ช่วยเหลือเกื้อกูล เมตตาซึ่งกันและกัน อย่าได้ทำร้าย ทำลายกัน เพราะสิ่งเหล่านี้ไม่เกิดประโยชน์เลย มันจะย้อนกลับมาทำลายตัวเราเองทั้งสิ้น เป็นบทลงโทษที่เราจะต้องได้รับ ไม่อาจที่จะหลีกหนีไปได้เลย
โลกนี้จะน่าอยู่ ถ้าเรารู้จักการให้อภัยซึ่งกันและกัน ความโกรธแค้นชิงชัง ไม่ได้เป็นประโยชน์เลย ล้วนทำลายทั้งตัวเองและผู้อื่นอย่างแท้จริง สิ่งต่างๆ ที่เกิดมายังโลกใบนี้ ถ้าเราเอาใจเข้าไปข้องไปเกี่ยว ไปมั่นหมายเอาไว้ มันก็จะนำมาซึ่งทุกข์ทั้งสิ้น ให้เราเห็นตามความเป็นจริง ว่าสิ่งทั้งปวง มั่นหมายเอาไว้ไม่ได้เลย มั่นหมายเอาไว้ทุกข์ย่อมเกิดขึ้นทันที ไม่อาจจะหลีกหนีไปได้เลย
ให้พ้นจากความเข้าไปมั่นหมาย ไปยึดไปถือ สิ่งต่างๆ ซะ อะไรจะเกิดขึ้น ก็ล้วนเป็นธรรมดา เกิดขึ้นเป็นธรรมดา หมุนไปเป็นธรรมดา เวียนไปเป็นธรรมดา แล้วก็เสื่อมสลายไปเป็นธรรมดาอยู่แล้ว เป็นสิ่งที่เราบังคับบัญชาไม่ได้อยู่แล้ว ให้เห็นตามความเป็นจริง อย่าฝืนความจริง เพราะสิ่งเหล่านี้ ไม่มีใครที่จะเหนี่ยวรั้งเอาไว้ได้ ทุกสิ่งทุกอย่างก็ต้องหมุนไปตามโลก โลกก็หมุนไป สรรพสิ่งก็เคลื่อนตัวของมันไป ไม่อาจตั้งอยู่ได้นานเลย ต้องมีการเปลี่ยนสภาพ แปรปรวน และเสื่อมสลายลงไปในที่สุด ยอมรับให้ได้ ให้เห็นแจ้งเห็นจริงในสิ่งทั้งปวง แล้วเราก็จะพ้นจากความทุกข์ทั้งปวง พ้นจากความเข้าไปยึดไปถือในสิ่งทั้งปวง
ขอชีวิตของลูกรักทั้งหลาย เกิดมาแล้วทั้งที ก็ขอให้เป็นชีวิตที่มีค่า ได้ทำประโยชน์ เป็นชีวิตที่มีประโยชน์ เป็นชีวิตที่มีคุณค่าอย่างแท้จริง ต่อตนเองและผู้อื่น ไม่หลอกไม่ลวง ไม่ทำร้ายทำลาย ช่วยเหลือเกื้อกูล โอบอ้อมอารี ให้ความสำคัญซึ่งกันและกันให้มาก อย่าเบียดเบียนกัน
สิ่งทั้งหลายทั้งปวง ไม่มีอะไรเที่ยงแท้เลย แม้ความคิดของเราก็ไม่เที่ยง เปลี่ยนแปลงแปรปรวน ไปได้ทุกวัน บังคับบัญชาไม่ได้เลย มองให้เห็นตามความเป็นจริง ว่าทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้น เป็นธรรมดาอยู่แล้ว มีให้เห็นตั้งแต่เกิดและก็ตายลงไป ก็เป็นอยู่อย่างเนี้ย เป็นธรรมดาของโลกเข้าใจให้ถ่องแท้ มองให้เห็นตามความเป็นจริง ว่าทุกสิ่งทุกอย่างล้วนไม่มีอะไรเป็นเรา เป็นของเราเลย อย่างแท้จริง เกิดขึ้น เปลี่ยนแปลง แปรปรวน และเสื่อมสลายไปทั้งสิ้น พลัดพรากจากเราไปทั้งสิ้นเลย มองให้เห็นตามความเป็นจริงอย่างนี้แหละ
ขอให้ลูกรักทั้งหลาย ใช้ชีวิตให้มีค่า เกิดมาแล้วทั้งที เป็นชีวิตที่มีปัญญา ทำสิ่งต่างๆ ให้เกิดประโยชน์ แก่ตัวเองและผู้อื่นอย่างแท้จริง อย่าเป็นผู้เอาประโยชน์เพื่อตนอย่างเดียว เพราะมันจะทำให้เราเกิดแต่ความทุกข์ เป็นชีวิตที่มีค่าต่อผู้อื่นบ้าง
สิ่งต่างๆ ที่ได้แสดงไว้ ขอให้ได้เป็นเครื่องเตือนใจ เตือนสติลูกรักทั้งหลาย ให้ได้คิดกัน ขอให้โชคดีด้วยกันทุกคนทุกท่าน ตลอดกาล ตลอดไป ขอให้รู้แจ้งเห็นจริงในสิ่งทั้งปวง ไม่หลอกลวงล่อเราอีกต่อไป ขอให้พ้นจากทุกข์ทั้งปวง ได้มีปัญญาเห็นความจริงแท้ ขอให้เจริญ ด้วยกันทุกท่าน ทุกคนเทอญ


นี่ ห รื อ นิ พ พ า น
คลิกอ่านตามลิ้งด้านล่าง
01 เรื่อง ของ ธ า ตุ (คลิกอ่าน)
02 บุญคุณที่ต้องทดแทน (คลิกอ่าน)
03 ความหลงใหลในสิ่งต่างๆ ล้วนนำมาซึ่งทุกข์ (คลิกอ่าน)
04 ชีวิตที่สูญเปล่า (คลิกอ่าน)
05 เห็นความไม่เที่ยงของสรรพสิ่ง (คลิกอ่าน)
06 สิ่งทั้งหลายทั้งปวงนำมาซึ่งทุกข์ (คลิกอ่าน)
07 เรื่องของ ขั น ธ์ ห้ า (คลิกอ่าน)
08 เรื่อง นี่หรือนิพพาน (คลิกอ่าน)
09 ธรรมมะจากหลวงปู่ ... (คลิกอ่าน)
10 สุญญตาธรรม (คลิกอ่าน)
11 ธรรมธาตุทั้งหลายทั้งปวง อันเดียวกัน สิ่งเดียวกัน ต่างแค่ความเห็น (คลิกอ่าน)

หนังสือ นี่หรือนิพพาน 29-01-2560 A5.PDF
(ต้นฉบับส่งโรงพิมพ์ ขนาด-เล่มเล็ก) (5.83 X 8.27 นิ้ว)



ไม่มีความคิดเห็น: